همه ی ما در زندگی کسی را از دست خواهیم داد و طعم تلخ جدایی را خواهیم چشید. خواه این جدایی به خاطر فوت عزیزی باشد و خواه از دست دادن معشوقه ای و دوستی صمیمی.
چنین پیش آمدهایی گرچه غیر قابل تحمل به نظر می رسند ولی شاید بتوان از شدت تلخی آن کم کرد و ثانیه ها را بهتر سپری نمود! . . .
در شهر ما کسی بیدار نیست دل دگر در حسرت دیدار نیست.
خفتگانند سودجویان عاشقی درد ما را محرم اسرار نیست.
پای همت لنگ و جام ما تهی ساغر شیرین سخن غماز نیست.
وهم خویش همچون چراغ راهشان روشنی در محفل اغیار نیست.
کاسبان دل چه ارزان می خرند گوهری کز معدن ابرار نیست.
............................. بگذرید اینجا کسی بیدار نیست.
کافی است پای درد و دل مردم کوچه و بازار بنشینید. یکی از بیماری می نالد و دیگری از اوضاع اجتماعی ولی اغلب داغدار مشقت های اقتصادی هستند.تورم در شهرهای بزرگ و هزینه های کمرشکن زندگی...
وبلاگ شخصی محمدرضا نیکوکلام دانش آموخته رشته کامپیوتر